Kochał historię i umiał o niej mówić
Data rozpoczęcia: 2020-10-13
Data zakonczenia:
Wspominamy go 13 października, gdyż właśnie tego dnia 1895 roku urodził się w Poznaniu.
Jego rodzina wywodziła się z pogranicza Czech i Bawarii, a dziejowe wypadki doprowadziły do tego, że przodkowie Mieczysława Heimratha osiedlili się w Polsce.
Młodzieńcze losy przyszłego artysty i nauczyciela były skomplikowane. Ze stolicy Wielkopolski musiał przenieść się z matką do Wiednia, gdzie od 1906 roku spędził 12 lat. Pobyt w tym mieście pozwolił mu odkryć talent artystyczny – najpierw uczył się w gimnazjum, a później w studium malarstwa. Następnie dostał się na Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu.
Służbę wojskową odbył w pruskim wojsku, a w 1918 roku wrócił na stałe do Poznania. Nauczycielem został w 1922 roku. Wtedy zaczął uczyć rysunku w Jarocinie. W 1929 roku podjął pracę w Korpusie Kadetów nr 3 w Rawiczu. Wojnę przetrwał z rodziną w Krakowie. Aby przeżyć, musiał podejmować różne prace.
Na początku marca 1945 roku wrócił do Rawicza. Został zatrudniony w Państwowym Gimnazjum i Liceum, wypełniając obowiązki dyrektora tej placówki. W szkole tej uczył aż do emerytury, chociaż był czas, gdy został nauczycielem w Szkole Powszechnej nr 2 w Rawiczu.
Mieczysław Heimrath był wychowawcą wielu pokoleń rawiczan. Poza rysunkiem, w szkole średniej uczył historii.
Miał do tego szczególny pociąg, kochał historię i umiał o niej mówić nawet bez specjalistycznego przygotowania, ale był przecież dobrym pedagogiem [...] – czytamy we wspomnieniach o Mieczysławie opublikowanych przez Tadeusza Heimratha na łamach „Gazety Rawickiej”.
M. Heimrath czasami przywoływał anegdoty z życia nauczyciela. Tak wspomina pewnego ucznia:
Jeden, zapytany (w Szkole Powszechnej) we wczesnych latach pięćdziesiątych o nazwę stolicy średniowiecznej Bizancjum, po rozpaczliwych próbach podpowiadania wyjąkał wreszcie: „Konstanty… Konstanty… Rokossowski!
Jeszcze przed wojną angażował się w działalność kulturalną. Bywało, że stawał się reżyserem przedstawień amatorskich, a kiedy indziej aktorem. Szefował różnym kołom, stowarzyszeniom i związkom.
Czterdzieści lat swojego życia spędził w rawickiej kamienicy przy ulicy Podgórze 1. Dziś to ulica Żwirowa. Nie chciał opuścić tego mieszkania. Lubił widok z jednej strony na miasto, a z drugiej ku dawnej granicy, na lasy.
Zmarł 7 kwietnia 1973 roku, został pochowany obok swojej małżonki na cmentarzu Parafii Świętej Rodziny we Wrocławiu.
O M. Heimrathcie znajdziesz informacje w Leszczyńskiej Bibliotece Cyfrowej. Zapraszamy do przeglądania cyfrowych zasobów.
Łukasz Domagała
Zdjęcie u góry: Kamienica przy ul. Żwirowej 1 w Rawiczu. Licencja: (CC BY-SA 3.0)
Budynek przy ul. Żwirowej 1 (dawniej Podgórna). To w niej znaczą część życia spędził Mieczysław Heimrath: