Szlachetna wartość pracy
Data rozpoczęcia: 2020-11-06
Data zakonczenia:
Szlachetna wartość pracy
Talent jest jak kawałek szlachetnego, ale surowego metalu: dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nada.
Stanisław Staszic
Stanisław Staszic (06.11.1755 – 20.01.1826).
Mija 265 rocznica urodzin jednego z czołowych reformatorów i uczonych polskiego oświecenia, pisarza politycznego i publicysty, filozofa i tłumacza, wielkiego miłośnika nauk, geografa, geologa
i przyrodnika.
Powierzchowność jego, wprawdzie miła i poważna, była nieraz przedmiotem żartów, w skutku niedbałości o siebie samego pod względem już to ubioru, już to mieszkania i ekwipażu, słowem całego sposobu życia. Gruntownie uczony i opiekun tak nauk, jako też tych, którzy im się poświęcali, był – rzec śmiało można – dziwacznym pisarzem, kiedy go porywała poetycka wena opiewania niemiarowym i nierymowym wierszem Rodu ludzkiego, językiem prawie dla nikogo z ziomków niezrozumiałym. Pomimo tego wszystkiego, przez niezachwianą prawość i moc charakteru, przez sposób użycia majątku swego i przez wyrzeczenie się wszelkich względów osobistych dla dobra kraju, zjednał sobie wreszcie takie powszechne poważanie, jakiego nie osiągnął żaden inny pojedynczy obywatel, który stanowczo na los kraju nie wpływał.- opisywał Stanisława Staszica Fryderyk Skarbek (1792-1866), ekonomista, publicysta, pisarz, działacz społeczno – polityczny.
Urodzony w Pile, w Wielkopolsce, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego oświecenia, aktywny działacz społeczny i polityczny był autorem wielu dzieł naukowych, rozpraw poświęconych sprawom państwa i społeczeństwa m.in. patriotycznej broszury, która wywarła znaczący wpływ na kształt Konstytucji 3 Maja, dalej „Uwag nad życiem Jana Zamojskiego” (1787), „Przestróg dla Polski” (1790 ), poematu historycznego „Ród ludzki” (1820). Poświęcając czas również badaniom naukowym, podróżował po kraju (wyprawa w Tatry w 1805 r.), prowadził obserwacje geologiczne i geograficzne, które zapisał w wybitnej naukowej rozprawie pt. „O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski” (1815). Był orędownikiem kultu pracy. Głosił, że jest ona pierwszym i podstawowym obowiązkiem człowieka. Wybitny uczony, od 1808 roku prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz jego mecenas. W 1816 r. był jednym z inicjatorów powstania Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Szkoły Akademiczno-Górniczej w Kielcach. Umiera 20 stycznia 1926 roku. Został pochowany przy kościele Kamedułów na warszawskich Bielanach. Pogrzeb, w którym uczestniczyło blisko 14 tysięcy żałobników, stał się wielką manifestacją ku czci uczonego.
Barbara Hałusek
Dział Informacyjno-Bibliograficzny MBP w Lesznie
Źródła:
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1277961,Stanislaw-Staszic-oswieceniowy-mysliciel-naiwny-polityk
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Staszic"https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Staszic
https://zyciorysy.info/stanislaw-staszic/