Bruno Schulz (1892-1942) interesował się literaturą i sztukami plastycznymi. Pasjonowały go również fizyka i matematyka. Pisarz bardzo dużo czytał i tworzył, podjął nawet studia we Lwowie i Wiedniu. Niestety ze względu na stan zdrowia ich nie ukończył. Bruno Schulz – samouk, nazywany samotnikiem i outsiderem, należał do działającej w Drohobyczu, grupy „Kalleia”, która skupiała wokół siebie żydowską inteligencję o zainteresowaniach artystycznych. Od początku jego twórczość budziła kontrowersje. Był to brak zrozumienia i odrzucenie społeczne, idące jednak w parze z fascynacją i zainteresowaniem znanych już wtedy twórców, takich jak Stanisław Ignacy Witkiewicz, Witold Gombrowicz czy Zofia Nałkowska. Talent pisarza był niewspółmierny do otaczających go realiów. W efekcie pisarz stał się pewnego razu obiektem skandalu, który wybuchł w 1928 roku, po prezentacji w Domu Zdrojowym w Truskawcu prac ze zbioru „Xięga bałwochwalcza” (grafik i obrazów malarskich). Bruno Schulz oskarżony został wtedy o pornografię. Jego dzieła zbyt śmiałe, jak na ówczesne obyczaje budziły odrazę i zgorszenie. Kontrowersyjna ekspozycja nie została jednak zawieszona. Mimo iż był autorem zaledwie dwóch zbiorów opowiadań oraz kilku małych form prozatorskich, trudno dziś zdecydować, które talenty Schulza były dominantą w jego twórczości. Schulz był po prostu artystycznym geniuszem o nadprzeciętnej wrażliwości. Wiedziało o tym ówczesne środowisko artystyczne, przede wszystkim Zofia Nałkowska, która jako pierwsza przeczytała „Sklepy cynamonowe”, określając je mianem „najbardziej rewelacyjnej sensacji literackiej z jaką kiedykolwiek się zetknęła.” O samym Schulzu pisała, że wyróżniał go „nie tylko talent, władanie słowami i myślą”, lecz także „wysoki gatunek reakcji na świat, operowanie w jedynej i własnej strefie rzeczywistości.”
Przekraczanie granic i pogranicza:
terytorialnych, pisarz wywodzący się z kresów wschodnich, dorastający w bogatym doświadczaniu wielokulturowości, wielonarodowości, sięgający w swych utworach po różne gatunki literackie oraz tematy dotykające granic egzystencjalnych, twórca łączący sztukę filmową z literaturą.
Barbara Hałusek
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
