Antoni Tadeusz Sułkowski - postać kontrowersyjna
Data rozpoczęcia: 2021-02-15
Data zakonczenia:
Miał być księdzem, chociaż ostatecznie tak się nie stało. Jako właściciel Leszna dał wolność jego mieszkańcom, ale zupełnie nie radził sobie ze sprawami finansowymi. Warto zauważyć, że zasłużył się dla kultury.
Na świat przyszedł w Dreźnie w 1734 roku. Miał zostać księdzem i nawet podjął studia teologiczne w Rzymie, ale ich nie ukończył. Wybrał drogę wojskowego. W 1757 roku został pułkownikiem wojsk koronnych i wziął udział w wojnie siedmioletniej. Walcząc pod Sarbinowem (dziś to gmina Poniec), trafił do niewoli, ale to wcale nie zatrzymało jego dalszej kariery wojskowej.
Antoni otrzymał od swojego ojca Aleksandra Józefa Sułkowskiego m.in. dzierżawy mazowieckie, a po jego śmierci w udziale przypadły mu także Leszno, jak również będące obecnie jego dzielnicami Leszczynko, Zaborowo i Gronowo. Jego własnością stały się także Strzyżewice i Lasocice.
W latach 1774-1776 dostał przywilej pozwalający mu na organizację przedstawień teatralnych w stolicy Polski. Miało to wpływ na ukształtowanie się przyszłej sceny narodowej. W 1775 roku otrzymał tytuł wojewody gnieźnieńskiego, a w 1787 roku został III ordynatem na Rydzynie. Obsadził również urząd wojewody kaliskiego. W 1790 roku, po spaleniu Leszna, przyznał mieszkańcom miasta status wolnych obywateli, a trzy lata później został kanclerzem wielkim koronnym.
Nie miał jednak głowy do zarządzania zasobami finansowymi. Jeszcze w okresie włoskim popadł w długi, a jako właściciel Leszna wyciskał mieszczan niczym cytryny, żeby z podatków pokryć swoje zobowiązania. Na niewiele się to zdało, bo w końcu i tak musiał pozbyć się części majątku. Zmarł 16 stycznia 1796 roku w Rydzynie, pozostawiając długi. Niedawno minęła 225. rocznica jego śmierci.
Łukasz Domagała