Poeci, dobrze, że jesteście. 21 marca - Światowy Dzień Poezji

Zobacz zdjęcie w większej rozdzielczości

Data rozpoczęcia: 2025-03-20
Data zakonczenia:

Dzień Poezji z Adamem Gwarą

Dziś Światowy Dzień Poezji, a więc warto go uczcić lekturą wierszy i limeryków. Proponujemy twórczość Adama Gwary. To oferta nie tylko dla uczestników ubiegłorocznego listopadowego spotkania z tym autorem w Leszczyńskiej Galerii Książki. Wszyscy miłośnicy poezji mogą sięgnąć po trzy pozycje tego autora, dostępne w księgozbiorze Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lesznie.

Choć Adam Gwara pisze dopiero od dekady, będąc na emeryturze, to od lat ma stałe grono czytelników swych wierszy i limeryków. Teraz miłośników jego twórczości z pewnością będzie jeszcze więcej, bo na półkach leszczyńskiej biblioteki są trzy tomy wierszy tego autora.

Tomik „Piórkiem” przedstawia postać „pana piórko”, która staje się symbolem refleksji nad codziennością oraz człowiekiem i jego emocjami. Autor tworzy poezję niezwykle bliską i charakterystyczną, skłaniającą do zadumy nad ulotnością życia i osobistych tradycji.

„Jak można tak bezczelnie i pięknie pisać o życia przemijaniu! Gwara tworzy na wszystko, na poruszenie, na pokuszenie, na dzień dobry i dobrą noc, po złym dniu i nocy paskudnej…” – zachęca do lektury wierszy Adama Gwary z tomu „Kręgi na wodzie” poetka Urszula Stefanowicz.

Z kolei w książce „Bulwersy i bulwersje” autor doskonali „deformację” językową. W jego limerykach słowa spotykają się ze sobą w niespotykanych i przyprawiających o zawrót głowy konfiguracjach, objawiając nieprzyzwoitą tendencję do polisemii – reklamuje twórczość poety Michał Rusinek, pisarz i literaturoznawca, były sekretarz Wisławy Szymborskiej.

(RM)

Dzień Poezji z Ernestem Bryllem

16 marca 2025 roku minęła pierwsza rocznica śmierci Ernesta Brylla, wybitnego polskiego poety, dramaturga, prozaika, tłumacza i krytyka filmowego. Uprawiał wszystkie rodzaje literackie: lirykę, epikę i dramat. Wielką popularność zdobył jako autor tekstów piosenek oraz musicali, zwanych śpiewogramami.

Razem z pisarkami i pisarzami związanymi z wydawanym w Warszawie tygodnikiem „Współczesność” współtworzył pokolenie ‘56, zwane również pokoleniem „Współczesności”. Należeli do niego m.in. Urszula Kozioł, Halina Poświatowska, Stanisław Grochowiak, Marek Hłasko, Włodzimierz Odojewski czy Roman Śliwonik.

Jego piosenki śpiewali: zespoły Partita, Myslovitz, Skaldowie i Waganci oraz soliści: Michał Bajor, Stan Borys, Halina Frąckowiak, Marek Grechuta, Halina Kunicka, Bernard Ładysz, Czesław Niemen, Jerzy Połomski, Krystyna Prońko, Łucja Prus, Danuta Rinn, Maryla Rodowicz i Urszula Sipińska.

Wiele tekstów napisał do muzyki Katarzyny Gartner. Współpracował też z takimi kompozytorami jak: Jerzy Derfel, Włodzimierz Korcz i Antoni Kopff. Wydał 8 tytułów prozatorskich, ponad 50 tomików poetyckich i 25 utworów scenicznych. Jego twórczość pozostaje ważnym elementem polskiej kultury, a jego utwory są wciąż czytane i wystawiane na scenach teatrów.

Dzień Poezji ze Stanisławem Grochowiakiem

Stanisław Grochowiak (1934–1976) – uważany za jednego z najważniejszych przedstawicieli tak zwanego pokolenia „Współczesności”, czołowy przedstawiciel polskiego turpizmu i groteski.

O inspiracjach literackich poezji Grochowiaka pisał Jan Błoński: „Grochowiak – narąbał całych ćwierci baroku, połci, dekadencji, kawałów ekspresjonizmu, doprawił je Norwidem, Libertem, Gałczyńskim, Bóg wie czym jeszcze, wszystko to wrzucił do kotła, zagotował, odcedził i ciepłe jeszcze sprasował w gęste, treściwe wiersze”.

To jeden z najoryginalniejszych polskich poetów II połowy XX wieku, prozaik, dramaturg i publicysta. Był adresatem „Ody do turpistów” Juliana Przybosia, sam siebie określał jako „mizerabilistę” fascynującego się zwyczajnością, przemijaniem, tym, co dalekie od kanonów piękna. Przywrócił współczesnej polskiej poezji dziedzictwo baroku. Patron Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lesznie.
Więcej: https://www.mbpleszno.pl/Biblioteka_i_jej_patron.html

Zapatrzeni w aksamit, dzisiaj tak jak wczoraj,
Zachwyceni grą cieni, dzisiaj tak jak co dzień,
Układamy swe twarze na wieczornej wodzie,
Polecamy swe ręce pamięci jeziora
Dziś powrócę tu jeszcze. Siedzę gdzieś przy drzewie,
Będę bardzo ci obcy. Wybacz ma daleka
Nauczyłem się w gwiazdach spostrzegać kamienie,
Nauczyłem się również na kamienie czekać.
(fragment wiersza „Dwa momenty nad jeziorem” S. Grochowiaka)
(HK)