Zalecenia techniczne dla autorów

 

1. Całość tekstu, włącznie z przypisami, zapisujemy czcionką Times New Roman, z interlinią jednowierszową (opcja„pojedyncze”), bez odstępów przed i po akapicie.

2. Imię i nazwisko autora (autorów), bez tytułów naukowych, wraz z nazwą instytucji, z której autor się wywodzi
(afiliacja), numer ORCID oraz adresem e-mail: zapisujemy niepogrubioną 12-punktową czcionką, umieszczamy na pierwszej stronie tekstu, w lewym górnym rogu, wyrównujemy do lewej.

3. Tytuł – zapisujemy 16-punktową czcionką, pogrubiony, wyśrodkowany. Na końcu tytułu nie stawiamy kropki.

4. Streszczenia

– jeśli tekst jest artykułem pod tytułem umieszczamy streszczenie w języku polskim i – jeśli to możliwe – w angielskim, zawierające do 600 znaków,
– słowo „Streszczenie”, w języku angielskim „Abstract” pogrubiamy, całość zapisujemy czcionką 10-punktową i justujemy.

5. Słowa kluczowe

– w języku polskim i – jeśli to możliwe – w angielskim, umieszczamy pod streszczeniami,
– wyrażenie „Słowa kluczowe”, w języku angielskim „Keywords” pogrubiamy, całość zapisujemy czcionką 10-punktową i justujemy.

6. Tekst główny

– zapisujemy 12-punktową czcionką, justujemy,
– włączamy funkcję automatycznego dzielenia wyrazów,
– śródtytuły numerowane pogrubiamy, wyrównujemy do lewej, zapisujemy14-punktową czcionką,
– krótkie wyliczenia wyrównujemy do lewej, kończymy przecinkami,
– wyliczenia w formie dłuższych wypowiedzeń justujemy, kończymy średnikami lub kropkami,
– stosujemy nie więcej niż dwa rodzaje wyliczeń w tekście, numerowane i nienumerowane,
– jeśli w tekście przywołujemy strony WWW, jako hiperłącza to należy dodać przypis ogólny typu: 3 z datą dostępu
– sprawdzamy, czy wszystkie podane w przypisach i bibliografii linki są aktywne.

7. Materiał ilustracyjny

– tytuły i źródła do tabel, rysunków, fotografii zapisujemy czcionką 10-punktową, justujemy,
– tytuły tabel umieszczamy nad tabelami,
– tytuły rysunków, wykresów, fotografii umieszczamy pod materiałem ilustracyjnym, poprzedzając odpowiednim
określeniem, np.: Wykres 1, Rysunek 1, Schemat 1, Ilustracja 1, Fotografia 1,
– w tabelach konsekwentnie stosujemy równoważniki zdań albo zdania,
– nagłówki wewnątrz tabel zapisujemy wielkimi literami,
– zawsze podajemy informację o źródle – wyśrodkowaną, pod tabelami, rysunkami i in., zakończoną kropką,
– do każdego źródła tworzymy pełny opis bibliograficzny (jak w przypisie), do fotografii dodajemy nazwę autora, np. Fot. E. Baldys.
– wykresy, tabele, rysunki, fotografie należy dodatkowo przesłać w oddzielnych plikach wyjściowych razem z danymi
np. w formacie Exel, jpg, tiff w rozdzielczości min. 300 dpi.

8. Zasady zapisu stosowane w tekście głównym

Nazwy obce instytucji

– pierwsze wystąpienie w tekście nazwy instytucji zagranicznej podajemy w pełnym brzmieniu, tzn. i nazwę
spolszczoną, i oryginalną, i jedną z nich umieszczamy w nawiasie; w dalszej części tekstu stosujemy konsekwentnie
jedną z wybranych nazw: spolszczoną lub oryginalną,
Np.: Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich (American Library Association, ALA).
– spolszczamy jedynie nazwy, które mają polskie odpowiedniki,
– akronimy nazw instytucji rozwijamy w pierwszym wystąpieniu w tekście, np. IFLA (International Federation of Library Associations and Institutions – Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń i Instytucji Bibliotekarskich),

Imiona i nazwiska

– przytoczone po raz pierwszy nazwisko poprzedzamy pełnym imieniem (Bronisław Świderski) – w dalszej części
tekstu należy stosować już tylko pierwszą literę imienia (B. Świderski) lub samo nazwisko,
– wyjątek: pełne imię podajemy, jeżeli rozpoczyna ono zdanie oraz jeśli wymieniamy je po raz kolejny, ale w zestawieniu z nazwiskami cytowanymi po raz pierwszy,
– imiona i nazwiska obcojęzyczne podajemy w postaci oryginalnej (chyba że wersja spolszczona już się upowszechniła).

Skróty

– daty roczne konsekwentnie zapisujemy ze skrótem „r.”, np. 1998 r.,
– w zdaniu: W roku 1998... skrótu nie stosujemy,
– stosujemy konsekwentnie skróty, takie jak: m.in., np., itp.,
– zdanie – jeśli to możliwe – nie powinno zaczynać się skrótem.

Wyróżnienia

Kursywę stosujemy do:
– cytatów,
– wszystkich kategorii tytułów: książek, sprawozdań, aktów prawnych, regulaminów, artykułów, prac doktorskich,
referatów, norm, postów na blogach, elementów stron WWW itp.,
– nazw projektów, programów, jeśli są oficjalnymi i pełnymi tytułami dokumentów, terminów definiowanych
pierwszy raz, obcojęzycznych terminów, pojęć, motta (poza nazwiskiem autora).
– Cudzysłów stosujemy do:
– tytułów czasopism,
– oznaczania specyficznych użyć wyrazów i wyrażeń,
– nazw różnego rodzaju imprez, wydarzeń: wystaw, konkursów, szkoleń, paneli, projektów, lekcji bibliotecznych,
konkursów czytelniczych, happeningów i innych form pracy z czytelnikiem.

Mieszane wyróżnienia – część stała nazwy bez wyróżnienia, zmieniający się tytuł/nazwa w cudzysłowie – stosujemy
do:
– cyklicznych nazw konferencji i innych imprez (np. Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich „Literatura wokół
nas”),
– nazw studiów podyplomowych,
– licencji (np. Creative Commons „Uznanie autorstwa”, Creative Commons „Uznanie autorstwa – Bez utworów
zależnych 3.0 Polska”).

Bez wyróżnień (ponieważ wyróżnikiem są tu pierwsze wielkie litery) podajemy tytuły: portali, blogów, repozytoriów,
baz, programów komputerowych, przeglądarek, programów, projektów grantowych, unijnych (jeśli nie są to tytuły
dokumentów).

Pogrubienie – możemy zastosować wytłuszczenia w celu podkreślenia ważności wyrazów/pojęć/zdań, ale koniecznie z umiarem (np. nie są potrzebne w sprawozdaniach); nie stosujemy podkreśleń i podwójnych wyróżnień, np. pogrubienia
i kursywy jednocześnie.

Pauza, półpauza i dywiz

Stosujemy dwa rodzaje znaków graficznych, drukarskich (kresek), które różnią się długością. Półpauza w funkcji pauzy
wymaga spacji z obu stron: ( – ), w funkcji kreski łączącej nie ma spacji: 1998–2000. Łącznik (dywiz) jest krótki i nie
może być w nim spacji: biało-czerwony, Nowak-Kowalska, niby-artysta.

Aparat naukowy

Przypisy i spis bibliograficzny przygotowujemy zgodne z normą PN-ISO 690:2012
Informacja i dokumentacja – Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznychi powołań na zasoby informacji.

Przypisy

– każdy cytat bądź myśl innego autora oznaczamy poprawnym przypisem z podaniem stron, z których je zaczerpnięto,
– przypisy stosujemy też do komentarzy, objaśnień, powołań itp.
– stosujemy opcję automatycznego wstawiania przypisów dolnych,
– na końcu przypisu zawsze stawiamy kropkę,
– przypisy wyrównujemy do lewej, zapisujemy 10-punktową czcionką,
– nazwiska i inicjały autorów (jeśli są pierwszym elementem przypisu) wyróżniamy wielkimi literami,
– nie stosujemy przypisów do mott (podajemy jedynie autora i tytuł pod mottem),
– w przypisach stosujemy polskie skróty, np.
– tamże (zamiast ibid., loc. cit.),
– dz. cyt. (zamiast op. cit.), np. MICHALSKA, A., dz. cyt., s. 52.
– W: (zamiast In),
– i nast. (zamiast passim),
– i in. (zamiast et al.).

Bibliografia

– bibliografię umieszczamy na końcu tekstu – wyraz Bibliografia: powinien być pogrubiony,

– w bibliografii umieszczamy wszystkie dokumenty cytowane w tekście (w tym również pozycje wymienione w
podpisach pod materiałem ilustracyjnym, z wykluczeniem stron internetowych),
– opisy bibliograficzne sporządzamy zgodnie z powyższymi przykładami,
– w bibliografii podajemy strony tylko w przypadku artykułu lub rozdziału,
– bibliografia musi być zapisana czcionką 10-punktową, uporządkowana alfabetycznie według nazwisk autorów, prace
jednego autora według lat wydania – od najstarszych do najnowszych.
– każdą pozycję bibliograficzną wyrównujemy do lewej i kończymy kropką,
– nazwiska i inicjały autorów (jeśli są pierwszym elementem pozycji bibliografii) wyróżniamy wielkimi literami,
– podajemy ISBN/ISSN i/lub DOI dokument.