Pojednanie z ciszą

Zobacz zdjęcie w większej rozdzielczości

Data rozpoczęcia: 2019-04-01
Data zakonczenia:

„Od pierwszych znanych mi tekstów towarzyszyła R. Biberstajnowi
świadomość języka, artykułującego twórcę i jego świat.” 

                                                                                                                                          (Jerzy Grupiński)

„Poezja Ryszarda Biberstajna odwołuje się do przeżyć egzystencjalnych,
do świata nas otaczającego i wypełniającego zarazem. Relacja – czasem
ironiczna i autoironiczna – między światem poezji a codziennością i tym,
co ostateczne, jest stanem naturalnym, broniącym przed poczuciem
przemijalności, znikomości, marności ludzkiego losu.”

                                                                                                                                    (Nikos Chadzinikolau)

„Do tej pory znaliśmy Ryszarda Biberstajna jako poetę bardzo osobnego,
który w swoich niekiedy przejmujących wierszach podejmował
przede wszystkim tematy uniwersalne, aż zaskoczył nas fascynującym
zbiorem miniatur prozatorskich.”

                                                                                                      (Edmund Pietryk o „Zielonych cukierkach”)

„Ryszard Biberstajn, wbrew deklaracji zawartej w tytule, publikując tomik
Jak spokój po burzy nie pozwala na spokój. Każe spojrzeć wyżej własnego
nosa, zauważyć lęk przed prawdą, oportunizm lenistwa, niemiłość.
Ironicznie zauważa łatwość leczenia się z weltschmerzu romantyczną frazą.
Z dystansem i rozwagą mówi o tym, co najważniejsze.”

                                                                                                                                         (Anna Mamulska)

„Poezję Ryszarda Biberstajna warto czytać (przeglądać? studiować?
odczytywać?) dla samej satysfakcji z nią obcowania.”

                                                                                                                                    (Tadeusz Hofmański)